Alle ballen op Bertha

Blijspel in drie bedrijven door Winnie Abel, vertaald en bewerkt door Ben ten Velde, 4/6 dames, 3/7 heren (kan ook met dubbelrollen gespeeld worden variërend van 8 tot 11 personen.)

Eten bij Bertha Wolters is niet bepaald een genoegen. In haar verlopen café De Warme Bal ruikt het naar oud frituurvet. En dan raakt ze ook nog volkomen in paniek. Zij moet binnen 24 uur haar sjofele kroeg omtoveren tot een prachtig restaurant, want haar rijke neef heeft zijn bezoek aangekondigd. Om van hem geld te krijgen voor haar kroeg, heeft Bertha hem jaren geleden verteld dat ze een goedlopend, zeer exclusief restaurant heeft. Wat ze echter heeft, is een verlopen kroeg met weinig klanten. Nu moet Bertha plotseling net doen alsof ze een sterrenrestaurant heeft en daarmee staat de dagelijkse gang van zaken in de kroeg behoorlijk op zijn kop. Stamgast Mieke, die elke ochtend langs komt, moet plotseling de rol van fijne dame aannemen. Bertha’s onhandige vriend Job struikelt van de ene ramp in de andere, de zwijgzame stamgast Henk weigert resoluut om de kroeg te verlaten en Bertha’s jaloerse horeca-buurman zet ongedierte in haar kroeg. Wat volgt is een heerlijk en grappig verwisselingsspel waarbij alles fout gaat wat maar fout kan gaan. Met veel ideeën en smoezen schijnt het Bertha dan toch te lukken om haar neef er van te overtuigen dat ze een “exclusief restaurant” heeft. Maar als deze dan ook nog het bezoek van een culinair recensent van het blad “De Fijnproever” aankondigt, breekt in het zogenaamde exclusieve restaurant de chaos helemaal uit. Dit is een van de meest gespeelde stukken uit het Duitse amateur-circuit. Bijzonder is dat de regisseur/soufleur aan de bar kan zitten als zwijgzaam onderdeel van het stuk.

Dit stuk is in algemeen dialect verschenen als Snert met ’n hakkie, ook van de hand van Ben ten Velde.