Dan liever de plomp in

Klucht in drie bedrijven door Wilma Renes-Leertouwer, 5 dames en 4 heren
Cornelius komt na een lange tijd weer op bezoek bij zijn tante Emily en oom Johan, om zijn aanstaande verloofde Jozefine voor te stellen. Een bekakt dametje van zeer goede kom-af. Als verrassing hebben zijn tante en oom zijn trouwe buikspreekpop Wilbur in het nieuw gestoken. Jozefine echter vindt buikspreken affreus en burgerlijk. Om haar te vriend te houden, ontdoet hij zich van de pop, en wel door hem in de vijver te mikken. Met de bedoeling hem er later weer uit te vissen. Tante wil persé een voorstellinkje van Wilbur, en Cornelius zit in de problemen. Hij kan tante toch moeilijk de waarheid vertellen. Dan ziet hij tuinman Rudolf lopen, die -oh toeval- exact hetzelfde gekleed is als Wilbur, dus.. moet Rudolf maar even voor pop spelen. Dit plannetje zou zonder problemen gelukt zijn, als buurmeisje Eleonora niet ten tonele was verschenen. Het wat naïeve, onzekere meisje, met haar zenuwachtig-snuivend lachje (hi, hi, hi,.. zeg maar Elsje hoor) komt volkomen overstuur melden dat de tuinman verdronken is in de vijver. Wilbur dus..!! Vanaf nu wordt alles zeer hectisch want Rudolf moet afwisselend zichzelf (als bijna verdronken tuinman) en pop Wilbur spelen. En met de nodige wiskey’s die tante hem ter versterking geeft, valt dat zeker niet mee. Als Cornelius ten einde raad de uiterst correcte butler Armand in vertrouwen neemt, lijkt alles ten goede te keren, tot… Rudolfs tweelingbroer Rene op de proppen komt. Uiteindelijk zorgt Jozefine ervoor dat Rene verdwijnt, en dienstmeisje Dirkje zorgt met een spectaculaire metamorfose voor een happy-end voor Cornelius en Eleonora. Oom Johan, die er tussenuit geknepen was voor een belangrijke golfwedstrijd, wordt bijna nog verlinkt door werkster Rika. Als een volksvrouw neemt zij geen blad voor haar mond, en brengt ongewild nog wel eens een balletje aan het rollen. Een heerlijk stuk om te spelen, en te zien met heel veel spel en een verrassende dubbelrol voor Rudolf/Rene.