De erfenis van Blinde Mineke

“Wanneer is een schilder beroemd? Als de vervalsingen evenveel waard zijn als de orginelen.” (Antoon Vloemans: Aforismen)

Blinde Mineke is gestorven in het bejaardencentrum en een neef ruimt haar kamer uit. Eén foeilelijk schilderij blijft echter hangen en de directrice van het tehuis geeft het mee aan de vrijwilligster Nel, ondanks haar tegenstribbelen. Als het doek uit de lijst wordt gehaald, blijkt er een tekening van Van Gogh achter schuil te gaan!

Intussen is Anton Bergman, die in zijn jonge jaren naar Amerika vertrokken was, in het dorp teruggekeerd. Als verdachte van een nooit opgeloste diefstal verdween hij indertijd in stilte, slechts betreurd door Trees, zijn jeugdliefde. Nu blijkt Anton echter miljonair te zijn en (bijna) iedereen in het dorp dingt naar zijn gunsten.

Allerlei mensen doen inmiddels hun rechten op gelden op de tekening van Van Gogh. Ten eerste de directrice van het bejaardencentrum en de wethouder van Culturele Zaken. Ook een eigenaresse van een kunsthandel in Utrecht toont belangstelling. Alles bij elkaar genoeg verwikkelingen om de vaste bezoekers van het “Dorpshuis” bezig te houden. De emoties lopen hoog op!