Een fluitje van een Eurocent

Iedere week doen er zes kandidaten mee met de quiz: ”t Is maar een spelletje…’. Drie getrouwde koppels, waarvan er een stel in de zaal zit. Dit stel wordt, via het lot, door Hans de quizleider uitgekozen. Het stuk begint een uur voor aanvang van de quiz. Hilda komt Hans vertellen dat er een koppel heeft afgebeld. Het reservekoppel kan nooit meer op tijd in de studio zijn. Geen probleem. Pleuni, de vriendin van Hans, wil wel mee doen. Ze heeft echter geen man. Ook geen punt. Herman, een beetje domme rekwisietenman, krijgen ze zo ver dat hij als echtgenoot van Pleuni speelt. In de quiz komt echter de ware aard van de kandidaten naar voren. Ze krijgen onderling (de vrouwen in het bijzonder) flink mot met elkaar. Kortom, de quiz verloopt helemaal niet zoals men meestal op de tv ziet. Hilda, de producer zorgt ervoor dat het publiek in de zaal enthousiast mee kan doen en Marlies, de assistente van Hans doet nog een playbacknummer van een bekende internationale artiest. Als er dan ook nog een vrijwilliger uit het publiek wordt gevraagd om met tomaten naar een van de kandidaten (die in een schandpaal staat) te gooien wordt het helemaal een vrolijke boel. Vooral, omdat men de schandpaal zó draait dat, als zij hem mist de tomaten de zaal in vliegen. En als Hilda er achter komt dat Herman niet de echtgenoot van Pleuni is en ook nog de grote tv-baas binnenkomt is het helemaal feest. Maar… alles komt netjes op de pootjes terecht.