Je weet het nooit

Het 17-jarige meisje Sophie heeft nog zeer jonge ouders, ze zijn nog geen veertig jaar. Deze ouders, George en Evelyne, kunnen het niet goed meer met elkaar vinden; George is vaker af- dan aanwezig en houdt zich eigenlijk alleen maar met zijn jongste zoon bezig. Voor George vormen zijn vader en (inmid-dels overleden) moeder hét voorbeeld van een goed huwelijk. Ook Georges’ vader is ervan overtuigd dat hij een fantastisch huwelijk heeft gehad. Evelyne gaat rustig haar gang, beklaagt zich nooit over het gedrag van haar man die vaak ’s nachts niet thuis slaapt. George beschuldigt haar ervan dat ze geen minnaar neemt, dat zou tenminste normaal zijn, zo zegt hij. Op zekere dag vindt George een oude brief, destijds door de minnaar van zijn moeder geschreven, waaruit blijkt dat zij helemaal niet een trouwe echtgenote is geweest, integendeel, George is niet eens de zoon van zijn vader! George is diep geschokt. Dan horen we ook nog dat Sophie op haar leeftijd al een minnaar heeft, een veel oudere getrouwde man, nota bene Georges’ beste vriend. Zijn hele wereld stort in en hij wordt vreselijk paranoia. Hetgeen voor aardige situaties zorgt. Aan het einde van het stuk blijkt dat Evelyne ook een minnaar heeft en de hele situatie onder controle heeft.