Pakken wat je pakken kan

Sinds Arno zijn webshop naast bedrijfskleding ook in erotische verkleedkostuums is gaan doen floreert de firma naar behoren en ziet de toekomst er rooskleurig uit. Gelukkig maar want hij is thuis altijd de enige kostwinner geweest.
Zijn vrouw Linda is dus als huisvrouw altijd financieel afhankelijk van hem geweest. Dat is lastig, zeker nu ze in een midlifecrisis zit en het liefste Arno zou verlaten om de bloemetjes buiten te kunnen zetten.
Arno droomt natuurlijk ook weleens van andere vrouwen maar hij kiest er toch voor hun relatie spannend houden. Zijn eigen handeltje komt daarbij goed van pas.
Maar Linda vindt het toch een saai leven, zeker nu de kinderen goed en wel de deur uit zijn. Ze heeft inmiddels wel wat stiekem vertier, maar dat stelt nog niet veel voor. Ze kiest toch noodgedwongen voor de financiële zekerheid van haar huidige bestaan.
Dat verandert als ze bericht krijgt dat ze vijf miljoen heeft gewonnen in een loterij. Het geeft haar de mogelijkheid haar wilde dromen echt te verwezenlijken.
Het voelt voor haar wel beter om te zorgen dat Arno haar verlaat in plaats van andersom. Ze verzint zo sluw als ze is een plan om dat te bewerkstelligen. Ondertussen heeft ze om te beginnen al een mooie jonge prooi op het oog: de nieuwe postbezorger.
Verder komen de kinderen nog wat parasiteren en vallen de vergrijsde buren te pas en te onpas binnen.
Het wordt op zijn zachts gezegd een dolle boel en het lijkt de meesten alleen nog maar om seks of om geld te gaan. Of om allebei natuurlijk.
De moraal van dit verhaal? Die is er niet.
Het is een pikante klucht voor en door volwassenen. Er zijn een paar ‘erotische’ kostuums (styling naar eigen inzicht) voor nodig: verpleegster, stewardess, kabouter (vrouw) en een postbezorger (man). Verder nog een normaal politiekostuum en een normaal postbezorgerspak.
Het verhaal speelt zich af op een vrijdag en zaterdag in de late lente.