Voor joker gezet

Zo’n donkerbruin, ouderwets dorpscafé’tje. De klanten zijn eerlijke lieden, tenminste… Zo onder de twintig euro. Neem nou Nieske. Zijn borreltje neemt ie op gezette tijd “voor d’n appetijt”. Met zijn Lieske heeft hij het zo nu en dan wat moeilijk, die stottert en is gauw jaloers. En Mieke Muizelaar, die altijd wat te sjacheren heeft en het gappen maar niet kan laten. Of de goedlachse, niet zo snuggere buurvrouw Haneveer! Die beslist niet op d’r mondje gevallen is en d’r lobbes, Sjarel, hoog in de kast heeft liggen. Dit café’tje wordt gedreven door Wal en Zus van bergen. Die nemen hun taak serieus. Hun stelregel is: Een kastelein moet horen, zien en zwijgen. Hij is de biechtvader van Zwammers, Zwervers en Zatkarren. En in dit café’tje doet Jolanda haar intrede, een geverfd portret, met zo’n opvallende bril, die een geverfd portret, met zo’n opvallende bril, die met haar kont wiebelt en de mannen het hoofd op hol brengt. En ook haar vriend, ene Pieter, keurig in het pak en beschaafd. Maar dat is alleen maar de buitenkant; hij blijkt al gauw een echt ploertje. Die twee spelen een vies spelletje. Heeft het iets te maken met die inbraken in de buurt, de laatste tijd? Dat zal blijken als ze samen ruzie krijgen om een kostbaar halssnoer. En als de mensen van het café tenslotte in een kostelijke scène “keurige” Pieter voor joker zetten.