Zachtjes met de deuren

Een familie van goeden huize in Parijs: vader, moeder, oma, twee dochters en een zoon. De oudste dochter, Dominique is een aankomende filmactrice; François, de zoon studeert officieel medicijnen, maar gebruikt bijna al zijn tijd voor het spelen in een band. Hij treedt ’s avonds op in kelderkroegjes. De jongste dochter, Daniële wordt nog als een baby beschouwd, (ze is zeventien), maar ze heeft een serieuze aanbidder van dertig. Hij heet George en is, wat je noemt een nette jongen, maar niet erg opwindend. François heeft een vriendinnetje, Pinky, die de nacht bij hem heeft doorgebracht. Als ze ’s morgens ongezien probeert weg te glippen, komt Arlène, het dienstmeisje, op en Pinky schiet vlug de deur in van vaders kamer. Maar die is niet thuis en als ze later moeder tegen het lijf loopt, is er geen probleem want moeder denkt dat Pinky een vriendinnetje van Daniële is en ze is wel gewend op alle uren van de dag en nacht de vrienden van haar kinderen in huis te zien. Ze zijn nogal vrijgevochten en er wordt veel gekibbeld onderling. Vader probeert tevergeefs enige orde in het gezinsleven te doen heersen, maar het blijkt praktisch onmogelijk om ze op een bepaald uur allemaal tegelijk aan tafel te krijgen. Zelfs oma gedraagt zich nogal lichtzinnig. De crisis zet in op het moment dat moeder hoort dat Daniële een baby verwacht. Ze wil niet zeggen wie de vader is. François wil de jongenlui die geregeld bij hen thuis komen een verhoor afnemen, maar Pinky houdt hem ervan terug. Dan deelt François zijn vader mee dat hij wil trouwen en na een nogal verrassend gesprek met Pinky, lijkt het vader nog niet zo’n gek idee Daniële vertelt tenslotte dat het George is geweest die haar verleid heeft en de brave George is bereid de verantwoordelijkheid voor de baby op zich te nemen. Arlène voelt zich geroepen moeder mee te delen dat ze Pinky in pyjamajasje uit de slaapkamer van meneer heeft zien komen. Moeder wil, diep gekwetst het huis verlaten, maar ontdekt nog tijdig dat vader haar niet bedrogen heeft. Als Daniële dan ook nog meedeelt dat ze helemaal geen baby verwacht, (’t was zo maar een fantasietje van haar) is voor het ogenblik weer de rust hersteld.